Artykuł
Wieś w bezleśnej i płaskiej okolicy, 5 km na północny zachód od Dolska, przy lokalnej drodze do Drzonku. Jako wieś szlachecka wzmiankowana w 1398 r., nosiła nazwę Messechod. W XVII w. dwór był rezydencją Wyganowskich. Wtedy też wybudowano kaplicę dworską. Na przełomie XVIII i XIX w. założono tu park. W pierwszej połowie XIX w. Międzychód przeszedł na własność rodziny Sczanieckich. Tworzył całość z folwarkami w Gawronach i Pince oraz osadą leśną Szeląg. Specjalizował się wtedy w hodowli bydła i owiec, czynna była także olejarnia z napędem kieratowym. Od roku 1926 wieś przeszła w ręce pułkownika Stanisława Bukowieckiego z Cichowa, następnie generała Juliusza Bukowieckiego i Romana Loga, aptekarza ze Śremu. Po 1945 r. Międzychód został upaństwowiony.
W Międzychodzie urodzili się Alfons Kostrzewski i Józef Łukomski.
Na skraju wsi znajduje się park krajobrazowy z XVIII w. z dużą ilością pomników przyrody m. in. 11 dębów szypułkowych o obwodzie 695 – 300 cm. W jego centrum mieści się dwór z początku XIX w. przebudowany w 1846 r. i rozbudowany o piętrowe skrzydło w 1870 r. Na miejscu dworskiej kaplicy Wyganowskich z XVIII w. stoi kaplica NMP Niepokalanie Poczętej /proj. Aleksander Holas/ z 1982 r. Dziś zespół dworsko-folwarczny w Międzychodzie jest użytkowany przez „Spójnię” Hodowlę i Nasiennictwo Ogrodnicze z Nochowa.
Źródła tekstu:
- Zbigniew Szmidt, Atrakcje turystyczne ziemi śremskiej
- Zdzisława Dłużak, Dolsk moje miasto